ความสุข ในการทำงานหลังเกษียณ

ความสุข เรื่องราวของคุณปู่วัย 70 ผู้เบื่อหน่ายกับชีวิตหลังวัยเกษียณแปลว่าผมเดินไปลองหากิจกรรมยามว่างทำทั้งตีกอล์ฟอ่านหนังสือออกกำลังกายเรียนทำอาหารหรือแม้แต่ออกเดินทางท่องเที่ยวไปยังต่างประเทศแต่พอกลับมาถึงบ้านทีไรความเบื่อก็ถาโถมกลับมาเหมือนเดิมภรรยาของปู่แกก็เสียชีวิตไป 3 ปีกว่าแล้วเป็นเลยรู้สึกว่าเขาต้องหาทางทำอะไรสักอย่างกับชีวิตที่มันมีรูปเขาสักทีวันนึงในระหว่างที่กูเป็นกำลังเดินซื้อของอยู่เขาไม่ได้เหลือบไปเห็นใบปลิวรับสมัครเด็กฝึกงานของเว็บไซต์ขายเสื้อผ้าออนไลน์ที่มียอดขายพุ่งทะลุเพดานนะขนาดนั้น

และการรับเด็กฝึกงานนี้ยังเป็นโครงการตัวอย่างเพื่อสังคมของผู้สูงวัยโดยเฉพาะด้วยคุณสมบัติคร่าวๆก็คือผู้สมัครต้องมีอายุ 65 ปีขึ้นไปมีทักษะในการจัดการสนใจใน e-commerce มีความรับผิดชอบและกระตือรือร้นถ้าใครสนใจเนี่ยจะให้อัพโหลดวีดีโอแนะนำตัวลงใน YouTube แล้วส่งลิงค์ไปเพราะทางบริษัทมองว่าการยื่น resume มันดูเฉยไปทันทีหรือว่านี่แหละคือสิ่งที่เขาตามหามาโดยตลอดจะได้กลับไปสู่ชีวิตวัยทำงานอีกครั้งและจัดการอัดวีดีโอแนะนำตัวและส่งไปที่ about the face หรือก็คือชื่อบริษัทที่เปิดรับสมัครเด็กฝึกงานสูงวัยนั้นเอง

ผมไม่รู้ว่าอยากจะบอกว่าเป็นชีวิตจิตใจของเราทุกคนและผ่านการคัดเลือกรอบแรกไปแบบสบายๆรอบที่สองก็คือการสอบสัมภาษณ์ซึ่งจะมีการพูดคุยสอบถามถึงทัศนคติและก็ประวัติคร่าวๆว่าเรียนจบมาจากที่ไหนเคยทำงานอะไรมาก่อนซึ่งเป็นก็ได้เล่าว่าก่อนเกษียณเขาทำงานอยู่ในบริษัทที่มีชื่อว่าเด็กมันเป็นบริษัทที่จัดทำสมุดโทรศัพท์หรือก็คือสมุดหน้าเหลืองน่ะคุณผู้ฟังที่ผมอยู่นี่รู้จักมะเกิดการทำไม่ได้ล่ะเป็นถึงระดับรองประธานบริษัททำหน้าที่ในการดูแลการพิมพ์รูปเล่มและก่อนหน้านั้นก็เคยอยู่ในแผนกการขายและโฆษณา

มันติดตั้งเอาไว้ซะด้วยซ้ำดังนั้นผู้วิจัยจึงได้รับการคัดเลือกให้มาเป็นเด็กฝึกงานได้อย่างไม่ยากเย็นเลยคุยกับพ่อพี่ยอดเยี่ยมดีมากสุดยอดแล้วก็ยังมีผู้สูงวัยอีก 2 คนกับเด็กใหม่ธรรมดาอีกคนนึงที่ชื่อว่า service ซึ่งได้รับเลือกให้เข้ามาทำงานเพราะๆจากปู่เบนวันแรกที่ได้ร่วมงานพนักงานคนหนึ่งที่มีชื่อว่าเจสันก็ได้พาเด็กใหม่ทั้งหลายเดินชมส่วนต่างๆ

และแนะนำประวัติความเป็นมาเข้าๆของบริษัทว่าแรกเริ่มเดิมทีถูกก่อตั้งขึ้นมาโดยผู้หญิงที่มีชื่อว่า Austin ซึ่งในขณะนี้ก็คงตำแหน่ง CEO ไปด้วยจูนเป็นประธานที่ใส่ใจกับบริษัทของตัวเองมากๆ เธอเริ่มธุรกิจนี้ตั้งแต่มีพนักงานไม่ถึง 20 คนจนตอนนี้มันเติบโตจนมีพนักงานมากกว่า 200 20 คนแล้วแต่ที่ผมบอกว่าใส่ใจเนี่ยเธอใส่ใจขณะที่ว่าเวลาว่างที่จะมานั่งเป็น Operator ที่คอยรับออเดอร์ comment จากลูกค้าด้วยตัวเองนั่นแหละรู้จักลูกค้าของเธอเป็นอย่างดีแต่ถึงจะใส่ใจผู้บริโภคมากแค่ไหนแต่ในแง่ของความเป็นเจ้านายแล้วเธอก็ไม่ได้ดีเลิศอะไรขนาดนั้น

ออกจะโดนลูกน้องบ่นอยู่ว่าเจ้าระเบียบเอาแต่ใจเราก็เรื่องมากซะด้วยซ้ำแต่นั่นก็เป็นเพราะว่าเธออยากจะให้งานออกมาดีที่สุด ส่วนโครงการที่รับเด็กฝึกงานสูงวัยในครั้งนี้จึงขออนุมัติแบบขอไปทีเนื่องจากว่าฝ่ายบริหารคิดว่าการทำโครงการเพื่อสังคมบ้างจะช่วยเพิ่มความนิยมให้กับบริษัทดังนั้นถึงจะถูกรับเข้ามาฝึกงานและได้ตำแหน่งเป็นถึงพนักงานส่วนตัวของจูนจูนเองก็ไม่รู้ว่าจะให้งานอะไรปลูกเป็นทำดีปู่เลยได้แต่นั่งซ่อมกล่องอีเมลที่ว่างเปล่าไปวันๆแต่ก็ไม่ใช่ว่าปู่จะนั่งแช่อยู่ที่โต๊ะไม่ทำอะไรเลยทุกครั้งที่พนักงานในบริษัทมีปัญหา

ก็จะยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือทุกครั้งไม่ว่าจะเป็นเรื่องงานหรือเรื่องส่วนตัวจนพนักงานในบริษัทเริ่มที่จะระบุเป็นกันมากขึ้นเรื่อยๆแล้วในที่สุดวันนึงก็มีอีเมลเข้ามาที่คอมของปู่จูนขอให้ผัวเบลช่วยเอาเส้นเอาของเธอไปส่งทำความสะอาดให้เพราะว่าเธอบังเอิญทำ 46 ใส่แต่ในตอนที่ปู่เป็นกำลังจะเข้าไปในห้องหนูก็บังเอิญได้ยินจูนคุยกับฝ่ายบริหารของเธอเรื่องการหา CEO คนใหม่มารับหน้าที่แทนเนื่องจากว่ามีการจัดส่งที่รวดเร็วมากแล้วยิ่งบริษัทการบริหารงานก็จะยิ่งซับซ้อนมากขึ้นเท่านั้น ทุกวันนี้ทั้งจูนทางพนักงานฝั่งก็ทำงานกันจนแทบไม่ได้นอน

แล้วฝ่ายบริหารจึงเห็นว่าอาจจะดีกว่าถ้ามีคนที่มีประสบการณ์มารับหน้าที่บริหารแทนส่วนจูนจะได้มีเวลาพักผ่อนไปคิดไอเดียใหม่ๆแล้วก็มีชีวิตส่วนตัวมากขึ้นซึ่งตนเองก็ไม่ได้เห็นด้วยเลยเห็นเธอจะยังคงมีตำแหน่งเจ้าของบริษัทแต่การที่มี CEO มาบริหารงานแทนนั้นแปลว่าอำนาจในการตัดสินใจทั้งหมดจะอยู่ นั้นซึ่งจะเป็นคนที่มีสติยังไงเธอก็ไม่รู้เธอรู้แค่ว่าเอาไปปิดมันเป็นความฝันของเธอแหละที่มันเติบโตไม่ได้คิดถึงตอนนี้ก็เป็นเพราะว่าฝีมือของเธอรวมๆแต่สุดท้ายแล้วจูนก็ยอมเก็บเรื่องการจ้าง CEO ไปคิดดู

เช้าวันต่อมาภูเก็ตมาทำงานเร็วกว่าปกติเพื่อมาเก็บกวาดกองข้าวของบนโต๊ะนึงที่กองผมก็มานานจนสะอาดเรียบร้อยพอตื่นมาเห็นเข้าก็เลยได้ใจเธอไปจนตายเลยเนื่องจากคนที่เจ้าระเบียบอย่างเธออยากจะให้พนักงานเก็บกวาดให้ของมันตอนนี้มานานแล้วแต่ว่าก็ไม่มีใครว่างทำสักทีเธอให้ของขวัญปลูกโดยการเรียก ลโอนา หมอนวดคลายเส้นประจำบริษัทมานวดให้ผมเป็นโต๊ะเลยแต่ดูเหมือนว่าพี่ว่าน่าจะถูกใจปู่อยู่ไม่น้อยอยากนวดเสร็จเธอก็เลยให้นามบัตรกับกูไว้แต่ถ้าวันนึงปู่ได้มองออกไปนอกหน้าต่างแล้วคนขับรถประจำตัวของจูนกำลังยกขวดเหล้า

กระดกตั้งแต่หัววันเลยลงไปเจรจากับชายคนนั้นว่าถ้ามีเรื่องเครียดก็ไปพักผ่อนซะเดี๋ยวปู่จะทำหน้าที่ขับรถให้เองซึ่งชายคนนั้นก็ยอมแต่โดยดี โดยในวันนี้จึงตัดสินใจจะลองไปคบกับ CEO คนนึงในรายชื่อที่ฝ่ายบริหารให้มาเพื่อพูดคุยเบื้องต้นคณะคติทางธุรกิจตรงกันไหมซึ่งผลปรากฏว่าเละเทะคนที่คุยด้วยวันนี้ไม่ถูกใจอย่างแรงทางฝ่ายบริหารได้บอกว่าไม่เป็นไรเพราะว่ายังมีรายชื่อ CEO ที่น่าสนใจอีกหลายคนตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาคนขับรถประจำตัวของจูนก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยเลยต้องรับหน้าที่เป็นคนขับรถแทนไปก่อนซึ่งตัวเขาเองก็ไม่ได้ขัดข้อง ดีซะอีกที่จะได้มีอะไรทำสักทีหลังจากที่นั่งแช่อยู่ที่ต่อมานาน